Ποιοί αρχαίοι λαοί ανέπτυξαν τεχνολογία
Λίγοι λαοί στα αρχαία χρόνια ανέπτυξαν σημαντική τεχνολογία.
Αυτοί οι λαοί είχαν συχνή επικοινωνία μεταξύ τους με απότέλεσμα να υπάρχει ανταλλαγή ιδεών και έτσι να υπάρχει πρόοδος της τεχνολογίας.
Η ανταλλαγή ιδεών ηταν θα λέγαμε μια συταλοδρομία μεταξύ λαών.
Οι λαοί που ανέπτυξαν τεχνολογία ήταν οι Αρχαίοι Έλληνες,οι Αιγύπτιοι,οι λαοί της Μεσοποταμίας,οι Πέρσες ,οι Ινδοί και οι Κινέζοι.
¨Ολοι αυτοί βρίσκονται πάνω σε μία γραμμή που αργότερα ονομάστηκε ο Δρόμος του μεταξιού.
ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Η τεχνολογία των αρχαίων Ελλήνων, εκεί στα τέλη του αρχαιοελληνικού κόσμου, ήταν εξαιρετικά όμοια με τις απαρχές της σύγχρονης δυτικής τεχνολογίας.
Κοχλίες και περικόχλια, οδοντωτοί τροχοί, κανόνες, τροχαλίες, ιμάντες, αλυσίδες και βαλβίδες επιστρατεύτηκαν για να φτιάξουν όλων των λογιών τους μηχανισμούς, αποτελώντας τον θεμέλιο λίθο της πολύπλοκης ελληνικής τεχνολογίας.
Η αρχαία Ελληνική τεχνολογία αποτέλεσε τη βάση για τη σύγχρονη τεχνολογική περιπέτεια φυσικά, καμιά αμφιβολία.
.webp)
Περισσότερες από 300 εφευρέσεις των Ελλήνων είναι σήμερα γνωστές και όλες τους σε κάνουν να ξύνεις το κεφάλι σου για τα πώς και τα γιατί της ύπαρξής τους: από το «ρομπότ-υπηρέτρια» του Φίλωνα, τον υδραυλικό τηλέγραφο του Αινεία και τον «κινηματογράφο» του Ήρωνα μέχρι το αυτόματο ωρολόγιο του Κτησίβιου, τον αστρολάβο του Πτολεμαίου και τον αναλογικό υπολογιστή των Αντικυθήρων, οι έλληνες τεχνουργοί πάτησαν πάνω στους πρωτοπόρους μαθηματικούς, γεωγράφους, αστρονόμους και φιλοσόφους και σκάρωσαν εφευρέσεις που έμελλε να γίνουν τα δομικά χαρακτηριστικά της μοντέρνας τεχνολογίας.
Ήταν όμως και οι ίδιοι οι επιστήμονες που έβρισκαν πρακτικές εφαρμογές στις θεωρίες τους, δημιουργώντας έναν εκρηκτικό τεχνολογικό κόσμο που παλλόταν από εφευρέσεις, αυτόματα και υπολογιστές, λες και ξεπήδησε από σελίδες επιστημονικής φαντασίας.
Πλάτωνας (ξυπνητήρι), Αριστοτέλης (ρολόι-ξυπνητήρι), Πυθαγόρας (κούπα), Αρχιμήδης (υδραυλικό ωρολόγιο), Αρχύτας (πτητική συσκευή) μπόλιασαν την τεχνολογία με θαυμαστά έργα, δίνοντας την ιδανική πάσα στους αλεξανδρινούς μηχανικούς να γεμίσουν τον κόσμο με καταπληκτικά «μαγικά» αυτόματα τεχνουργήματα, ρομπότ, «κινηματογράφο», «αυτοκίνητο-κουκλοθέατρο» και άλλα πολλά εξώκοσμα μαραφέτια.
Κι αν ο υπολογιστικός μηχανισμ
ός των Αντικυθήρων, ο φορητός υπολογιστής της αρχαιότητας και η πρώτη ποτέ αναλογική υπολογιστική μηχανή του κόσμου που χρησιμοποιούνταν για τον καθορισμό και την πρόβλεψη σημαντικών αστρονομικών και ημερολογιακών γεγονότων, παραείναι δημοφιλής για να αναλυθεί, ώρα να ανακαλύψουμε μερικές μόνο από τις κολοσσιαίες σε σύλληψη και εκτέλεση τεχνολογικές συνεισφορές της αρχαίας Ελλάδας…
O «Κινηματογράφος» του Ήρωνα
Το σταθερό αυτόματο θέατρο του Ήρωνα, που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν απλώς «κινηματογράφο», ήταν άλλη μια ξακουστή εφεύρεση της πολυσχιδούς αυτής προσωπικότητας από την Αλεξάνδρεια.
Ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς ήταν πολυπράγμων μηχανικός, άριστος μαθηματικός και μοναδικός εφευρέτης που δικαίως χαρακτηρίστηκε «Ντα Βίντσι της αρχαιότητας», όταν δεν λειτουργούσε φυσικά ως θαυματοποιός και μαέστρος των τεχνασμάτων.
Στο βιβλίο του «Πνευματικά», ο Ήρωνας περιγράφει ογδόντα περίπου αυτοματισμούς, πρακτικές εφαρμογές δηλαδή όλων των τότε γνωστών αρχών των φυσικών επιστημών, και στο επόμενο σύγγραμμά του «Αυτοματοποιητική» μας αφηγείται το «κινητό αυτόματο» (ένα αυτοκινούμενο προγραμματιζόμενο όχημα) και το εκπληκτικό «στατόν» αυτόματο θέατρο, τον κινηματογράφο των αρχαίων Ελλήνων δηλαδή με κινούμενη εικόνα και ήχο!
Το «στατόν» θέατρο συνεχίζει να προβληματίζει τους σύγχρονους μηχανικούς του αυτοματισμού για τον περίπλοκο και αρμονικό τρόπο λειτουργίας του. Ο Ήρων βελτίωσε το σταθερό αυτόματο θέατρο του Φίλωνος του Βυζαντίου (3ος αιώνας π.Χ.) αποδίδοντας ένα πραγματικό θαύμα του θεάματος.
Όλα μάλιστα γίνονταν αυτόματα με το τράβηγμα του σχοινιού της πρόσοψης (ή -όπως θα λέγαμε σήμερα- με το πάτημα ενός κουμπιού)…
Το «αυτόματο σπονδείο με κερματοδέκτη» του Ήρωνα
Απλά απλά, μιλάμε για τον πρώτο αυτόματο πωλητή της Ιστορίας! Ο πιστός έριχνε ένα πεντάδραχμο κέρμα στο αγγείο και έπαιρνε αυτόματα αγιασμό. Όπως μας λέει ο Ήρων στα «Πνευματικά», το νόμισμα έπεφτε πάνω στον δίσκο ενός ζυγού και με την εκτροπή του δίσκου από τη θέση του, άνοιγε μια κωνική βαλβίδα που απελευθέρωνε αντίστοιχη (του βάρους του νομίσματος) ποσότητα αγιασμένου ύδατος…
Η Αιολόσφαιρα του Ήρωνα
Πολύ πριν από τον Τζέιμς Βατ και τη Βιομηχανική του Επανάσταση, ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς είχε στα χέρια του την πρώτη ατμομηχανή της ανθρωπότητας!
Και πάλι στα «Πνευματικά», ο σπουδαίος επιστήμονας μας λέει πως πάνω από τον λέβητα υπήρχαν δύο σωλήνες και γύρω από τα καμπυλωμένα άκρα τους εδραζόταν μια σφαίρα με δύο ακροφύσια.
Όταν θερμαινόταν το νερό του λέβητα, ατμοποιούνταν και -περνώντας από τους δύο κατακόρυφους σωλήνες- εισερχόταν στη σφαίρα και εξερχόταν με ορμή από τα δύο ακροφύσια, εξαναγκάζοντάς τη σφαίρα σε (αντίθετης διεύθυνσης) συνεχή περιστροφή.
Το «ρομπότ-υπηρέτρια» του Φίλωνα
Η αυτόματη υπηρέτρια του Φίλωνα είναι πράγματι το πρώτο λειτουργικό ρομπότ της ανθρωπότητας! Δεν ήταν παρά ένα ανθρωποειδές σε φυσικό μέγεθος που κρατούσε στο δεξί του χέρι μια οινοχόη.
Όταν ο χρήστης τοποθετούσε ένα κύπελλο (κρατήρα) στην παλάμη της «θεραπαινίδας», εκείνη έριχνε αυτόματα κρασί και δευτερευόντως παρείχε επιλογή για ανάμειξη με νερό, κατά την επιθυμία του κύρη της!
Στο εσωτερικό της υπηρέτριας βρίσκονταν δύο στεγανά δοχεία, ένα με κρασί και ένα με νερό, και μέσω ενός πολύπλοκου αρθρωτού μηχανισμού γινόταν όλη η αυτοματοποιημένη δουλειά. Όταν μισογέμιζε το κύπελλο με κρασί, το χέρι κατέβαινε περισσότερο (λόγω βάρους) και η ροή του οίνου σταματούσε.
Αν ήθελες (αν συνέχιζες δηλαδή να αφήνεις το κύπελλο στο χέρι της κοπέλας), έρρεε νερό ώστε να αραιώσεις το κρασί σου, κατά την προσφιλή συνήθεια των αρχαίων.
Η υπηρέτρια γέμιζε το κύπελλο με καθαρό οίνο ή αραιωμένο με νερό στην ποσότητα που επιθυμούσες ανάλογα με τη χρονική στιγμή που θα τραβούσες τον κρατήρα από την παλάμη της. Απίστευτο κι όμως αληθινό…
Το αυτόματο ωρολόγιο του Κτησίβιου
Το υδραυλικό ωρολόγιο του Κτησίβιου ήταν ένα θαύμα του αυτοματισμού με συνεχή λειτουργία χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση! Οι Έλληνες μαγεύτηκαν με τη μέτρηση του χρόνου και επινόησαν, από τον 6ο αιώνα π.Χ. ως το τέλος της αρχαιότητας, μια καταπληκτική συλλογή ρολογιών που χαρακτηρίζεται από απεριόριστη φαντασία, εκπληκτική ποικιλία, υψηλή αισθητική και εξαιρετική εργονομία φυσικά.
Από ηλιακά (σκιαθηρικά) ρολόγια, που έδειχναν την ώρα με βάση τη σκιά πάνω σε ειδικά βαθμονομημένη επιφάνεια, μέχρι και υδραυλικά ρολόγια (κλεψύδρες), που στηρίζονταν στη σταθερή και συνεχή ροή ύδατος ανάμεσα σε δύο δοχεία, οι αρχαίοι έκαναν κυριολεκτικά θαύματα στη μέτρηση του χρόνου.
Κανένα βέβαια δεν ήταν σαν το αυτόματο ρολόι του Κτησίβιου, που μπορούσε να λειτουργεί αδιάκοπα χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση, υποδεικνύοντας τα 365 διαφορετικά ωράρια του έτους!
Ένα ευφυές σύστημα δοχείων συνδεόταν σε μια πηγή νερού και μέσω βαλβίδων ασφαλείας και ελεγκτών στάθμης υδάτων κινούνταν ο δείκτης, ο οποίος υποδείκνυε την ώρα του 24ώρου σε ένα περιστρεφόμενο τύμπανο που περιείχε το διάγραμμα των ωρών της ημέρας και της νύχτας, ανάλογα με την ημερομηνία.
Στο τέλος του 24ώρου, το νερό άδειαζε ταχύτατα και η διαδικασία επαναλαμβανόταν στο διηνεκές…
Το υδραυλικό ωρολόγιο του Αρχιμήδη
Το πρώτο ποτέ υδραυλικό ρολόι με χτύπους ήταν πνευματικό παιδί του μεγαλύτερου μαθηματικού του ελληνικού κόσμου.
Ήταν ένα πολύπλοκο υδραυλικό ωρολόγιο με πολλά αυτόματα κινούμενα πάρεργα, τα οποία έκαναν τους δυο κίονες της πρόσοψης, μέσω αντίστοιχων κινούμενων δακτυλίων (και δύο αγαλματιδίων), να υποδεικνύουν τις ώρες που διανύονταν και τις ώρες που απέμεναν, αντίστοιχα.
Κάθε ώρα, οι κόρες των οφθαλμών ενός ανθρώπινου προσωπείου άλλαζαν χρώμα και ένα σφαιρίδιο έπεφτε με κρότο σε ένα δοχείο από το (αυτόματα) ανοιγόμενο ράμφος ενός κόρακα! Το νερό χυνόταν ταυτοχρόνως μέσα σε ογκομετρικό δοχείο και σε χρονικό διάστημα μίας ώρας ανατρεπόταν αυτόματα, οπότε δύο φίδια κινούνταν συρίζοντας προς τα πουλιά των δένδρων που σφύριζαν τρομαγμένα. Αυτός κι αν ήταν εντυπωσιακός τρόπος να μαθαίνεις την ώρα!
Το φορητό ρολόι του Παρμενίωνα
Ένα φορητό δακτυλιοειδές ηλιακό ωρολόγιο έκλεβε όλη τη δόξα στην ελληνική αρχαιότητα. Η λειτουργία του βασιζόταν σε τρεις αρθρωτούς δακτυλίους: ο εξωτερικός ήταν προσανατολισμένος στη διεύθυνση ανατολής-δύσης, ο μεσαίος αποτελούνταν από δύο ημιδακτυλίους που όριζαν τους μήνες για τέσσερα διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη (πόλεις δηλαδή) και ο εσωτερικός δακτύλιος διαιρούνταν σε 12 ίσα τμήματα, που όριζαν τις 12 ώρες.
Κατά τη λειτουργία του ρολογιού, ο ημιδακτύλιος με τα δεδομένα της περιοχής στρεφόταν σε θέση 90 μοιρών και ο εσωτερικός δακτύλιος τοποθετούνταν στον σωστό μήνα, οπότε μια φωτεινή κηλίδα έδειχνε την ακριβή ώρα πάνω στην άντυγα!
Το πολύ-ρολόι του Παρμενίωνα υπολόγιζε επίσης γεωγραφικά πλάτη, αζιμούθια και ύψη αστέρων…
Το ατμοτηλεβόλο του Αρχιμήδη
Ο σπουδαιότερος επιστήμονας της αρχαιότητας, όταν δεν έκανε κολοσσιαίες ανακαλύψεις στους τομείς των μαθηματικών, της γεωμετρίας, της φυσικής, της αστρονομίας, της μηχανικής, της υδραυλικής, της αρχιτεκτονικής και της ναυπηγικής, επινοούσε εφευρέσεις με διαχρονική αξία.
Ο υδραυλικός κοχλίας, ο ρωμαϊκός ζυγός, το περίφημο υδραυλικό ωρολόγιο με χτύπους, το αστρονομικό πλανητάριο, τα πανίσχυρα βαρούλκα, η ναυπήγηση της γιγάντιας «Συρακουσίας» και οι φοβερές πολιορκητικές μηχανές είναι μερικά μόνο από τα απίστευτα επιτεύγματά του.
Το ατμοτηλεβόλο εντασσόταν στην πολιορκητική τεχνολογία του και ήταν ένα κανόνι που λειτουργούσε με ατμό! Αποτελούνταν από έναν μεταλλικό κυλινδρικό λέβητα που έφερε πάνω του (συνδεμένο με στρόφιγγα) ένα κλειστό δοχείο με νερό.
Ο λέβητας είχε στο ανοιχτό του άκρο μια ενσωματωμένη ξύλινη κάννη, στην οποία τοποθετούνταν η προς εκτόξευση λίθινη σφαίρα.
Όταν ο λέβητας αποκτούσε με φωτιά την κατάλληλη θερμοκρασία, ο στρατιώτης άνοιγε τη στρόφιγγα, το νερό έπεφτε στον λέβητα, εξατμιζόταν ταχύτατα, η ξύλινη δοκός έσπαζε και η σφαίρα εκτοξευόταν.
Το βεληνεκές της σφαίρας ρυθμιζόταν από την κλίση του όπλου και την επιλεγμένη αντοχή της ξύλινης δοκού.
Η Κούπα του Δικαίου του Πυθαγόρα
Ο περιβόητος φιλόσοφος και μαθηματικός ήθελε να διδάξει στους μαθητές του τις αρχές του μέτρου στη ζωή, κάνοντάς τους να ζουν με δικαιοσύνη και αρετή. Κι έτσι έφτιαξε ένα διδακτικό κύπελλο που συνόψιζε τη συλλογιστική του.
Το «έξυπνο» κύπελλο κρασιού του Πυθαγόρα έφερε μια γραμμή, που καθόριζε το όριο πλήρωσης, και ένα αξονικό ή καμπύλο σιφώνιο. Όταν κάποιος το γέμιζε υπερβολικά, η στάθμη του υγρού κάλυπτε το σιφώνιο και άδειαζε αυτόματα!
Η Κούπα του Δικαίου έλεγε δηλαδή ότι όταν ξεπεράσεις το μέτρο (και διαπράξεις ύβρη), δεν θα χάσεις μόνο αυτά που ξεπέρασαν το όριο, αλλά και όσα είχες αποκτήσει μέχρι τότε…
Ο «υδραυλικός τηλέγραφος» του Αινεία
Οι τηλεπικοινωνίες καθόρισαν και καθορίζουν την τύχη των πολιτισμών και οι αρχαίοι Έλληνες έριξαν μεγάλο βάρος εδώ. Χωρίς τη σπουδαία αυτή γνώση εξάλλου ούτε η εξάπλωση των ελληνικών πόλεων-κρατών σε όλη τη Μεσόγειο ούτε η περίφημη εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν θα είχαν καρποφορήσει.
Ο ελληνικός κόσμος χρησιμοποίησε την απλή πυρσεία (μετάδοση μηνυμάτων με φωτιά) και έφτιαξε ένα εκτεταμένο δίκτυο φρυκτωριών (σταθμών αναμετάδοσης του μηνύματος), αν και δεν έμεινε εκεί.
Η ανάγκη για ταχεία μετάδοση πολλαπλών και διαφορετικών μηνυμάτων οδήγησε τους προγόνους μας στη σύλληψη του «υδραυλικού τηλέγραφου» (4ος αιώνας π.Χ.), μιας εκπληκτικής υδραυλικής συσκευής που απαιτούσε τη χρήση ενός μόνο πυρσού για τη μετάδοση προσυμφωνημένων μηνυμάτων!
Τη μέθοδο περιέγραψε ο Αινείας ο Τακτικός κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. στα «Πολιορκητικά» του και όπως μας λέει ο Πολύβιος (στην «Ιστορία» του), ο «υδραυλικός τηλέγραφος» χρησιμοποιήθηκε πρωτίστως για την ταχεία μεταφορά μηνυμάτων στην αχανή αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Σε κατάλληλα επιλεγμένα υψώματα λοιπόν, αγγελιοφόροι χρησιμοποιούν ισομεγέθη πήλινα ή μεταλλικά δοχεία με νερό, όπου επιπλέουν πλωτήρες από φελλό λίγο στενότεροι των στομίων, στη μέση των οποίων είναι στερεωμένοι ράβδοι διαιρεμένοι σε ίσα μέρη με αναγραμμένα προσυμφωνημένα μηνύματα, π.χ. «Ήρθαν ιππείς στη χώρα».
Ο χειριστής-«πομπός» δίνει σήμα ανεβάζοντας έναν αναμμένο πυρσό στον χειριστή-«δέκτη» για την αποστολή μηνύματος, περιμένει την ανύψωση του πυρσού του «δέκτη» για επιβεβαίωση και κατόπιν, κατεβάζοντας τον πυρσό, απελευθερώνουν ταυτόχρονα δύο ισομεγέθεις αυλίσκους εκκένωσης των συσκευών τους.
Όταν φανεί στη συσκευή του «πομπού» το επιθυμητό μήνυμα, ο χειριστής-«πομπός» ανεβάζοντας τον πυρσό δίνει σήμα στον «δέκτη» για το ταυτόχρονο σταμάτημα της εκροής. Λόγω της ομοιότητας των συσκευών, των στομίων εκροής αλλά και της ίδιας στάθμης του ύδατος, το επιθυμητό προσυμφωνημένο μήνυμα εμφανίζεται στη συσκευή του «δέκτη».
Ο αστρολάβος του Πτολεμαίου
Τα GPS των αρχαίων Ελλήνων ήταν ένα εξαιρετικό αστρονομικό όργανο που απεικόνιζε την ουράνια σφαίρα και χρησιμοποιούνταν για τη μέτρηση του γεωγραφικού μήκους και πλάτους των παρατηρούμενων άστρων από οποιοδήποτε μέρος της Γης, αλλά και για τη μέτρηση της απόστασης Ηλίου-Σελήνης.
Αποτελούνταν από επτά ομόκεντρους αρθρωτούς δακτυλίους που έδειχναν μεσημβρινούς, πόλους και ισημερινό, οριζόντιες και κατακόρυφες, την κατεύθυνση του Ηλίου, την ημερήσια περιστροφή της γήινης σφαίρας, τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη των αστέρων, ακόμα και τη σκοπευτική διάταξη.
Ήταν ένα πραγματικό αστρονομικό πολυμηχάνημα που συνόψιζε τη γεωγραφική και αστρονομική γνώση Ελλήνων, Βαβυλωνίων κ.λπ. Ο Πτολεμαίος το περιγράφει αναλυτικά στη σπουδαία «Μαθηματική σύνταξη»…
Η «ιπτάμενη περιστερά» του Αρχύτα
Αρχαία ελληνική τεχνολογία χωρίς πτητικές μηχανές δεν γίνεται! Και η ιπτάμενη περιστερά του Αρχύτα του Ταραντίνου ήταν η πρώτη αυτόνομη πτητική μηχανή της αρχαιότητας. Αποτελούνταν από ένα ελαφρύ αλλά στιβαρό κέλυφος που είχε τη μορφή περιστεριού και έφερε εσωτερικά την κύστη ενός μεγάλου ζώου.
Η αεροδυναμική περιστερά ήταν τοποθετημένη με το άνοιγμα της κύστης προσαρμοσμένο στο ανοικτό άκρο ενός θερμαινόμενου στεγανού λέβητα (ή μιας ισχυρής εμβολοφόρας αεραντλίας). Όταν η πίεση του ατμού (ή του αέρα) υπερέβαινε τη μηχανική αντοχή της σύνδεσης, η περιστερά εκτοξευόταν και συνέχιζε την πτήση της για μερικές εκατοντάδες μέτρα με τη βοήθεια της ορμής του εξερχόμενου πεπιεσμένου αέρα της κύστης, σύμφωνα με τις αρχές της αεροδυναμικής!
ΑΡΧΑΙΟΙ ΑΥΓΥΠΤΙΟΙ
Στις τόσες χιλιάδες χρόνια της πλούσιας ιστορίας του, ο ακμαίος αιγυπτιακός πολιτισμός άνθισε πρόωρα και παρέδωσε στους συγχρόνους του έτοιμες όλες τις εφευρέσεις που τον μετέτρεψαν στον πιο προωθημένο πολιτισμό του καιρού του, πολλούς αιώνες πριν οι κοντινοί και μακρινοί γείτονες πάρουν τα πάνω τους κοινωνικά.
.jpg)
Πολλές μάλιστα από τις καθημερινές πρακτικές των Αιγυπτίων παραμένουν ακόμα και σήμερα κοινός τόπος, καθώς οι Αιγύπτιες περιποιούνταν τον εαυτό τους μοστράροντας περίτεχνα κοσμήματα και περούκες, οι άντρες αθλούνταν στη ξιφομαχία και την πάλη και τα παιδιά έπαιζαν με επιτραπέζια, κούκλες και άλλα παιχνίδια.
Ταυτοχρόνως, άκμασαν και ως εφευρέτες, με τις συνεισφορές τους να αλλάζουν δραστικά το πρόσωπο της καθημερινότητας επηρεάζοντας τα πάντα: από τη γεωργία μέχρι και τη μόδα…
ΟΔΟΝΤΟΚΡΕΜΑ
Η ζωή ήταν δύσκολη για τα δόντια των αρχαίων Αιγυπτίων, εν μέρει γιατί το ψωμί τους περιείχε άμμο και χαλίκια εντός του, εκείνοι έκαναν όμως ό,τι μπορούσαν για τη στοματική υγιεινή.
Κι έτσι στους πανάρχαιους τάφους οι αρχαιολόγοι έχουν βρει από οδοντογλυφίδες μέχρι και οδοντόπαστα, καθώς οι Αιγύπτιοι έδιναν ιδιαίτερο βάρος στο να κρατούν τα δόντια τους καθαρά και λευκά.
Η μαγική συνταγή για τη λευκαντική οδοντόκρεμα αποτελούταν από μύρο, κελύφη αυγών, ελαφρόπετρα, στάχτη και οπλές βοδιών, αν και πάπυρος που χρονολογείται από τον 4ο αιώνα π.Χ. και θεωρείται η πρώτη γραπτή φόρμουλα οδοντόκρεμας του κόσμου εκσυγχρόνισε τη συνταγή: αλάτι, δυόσμο, αποξηραμένα λουλούδια και πιπέρι.
Και βέβαια, από κοινού με τους Βαβυλώνιους, θεωρούνται οι εφευρέτες της οδοντόβουρτσας (από ξεφτισμένα άκρα ξύλινων κλαδιών)!
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Ήταν και πάλι οι Αιγύπτιοι που έφτιαξαν το πρώτο καλεντάρι 365 ημερών. Το δικό τους ημερολόγιο δεν χωριζόταν βέβαια στις τυπικές τέσσερις εποχές που έχουμε σήμερα, αλλά σε τρεις περιόδους καλλιέργειας: πλημμύρα, καλλιέργεια και συγκομιδή.
Οι εποχές τους χωρίζονταν σε 4 μήνες των 30 ημερών έκαστος, προσθέτοντας 5 ακόμα μέρες μεταξύ συγκομιδής και πλημμύρας για θρησκευτικούς εορτασμούς.
Το ημερολόγιο ήταν για την κοινωνία αποφασιστικής σημασίας, καθώς έπρεπε πάση θυσία να προβλέπονται επακριβώς οι ετήσιες πλημμύρες του Νείλου, θέμα ζωτικό για τις σπορές και την επιβίωση του λαού. Μια απρόβλεπτη πλημμύρα σήμαινε καταστροφή των γεωργικών προϊόντων και τελικά λιμό…
ΜΑΚΙΓΙΑΖ
Γυναίκα που δεν φορά eyeliner δύσκολα συναντάς σήμερα και είναι οι Αιγύπτιοι που πρέπει να ευχαριστούν οι κυρίες του σήμερα.
Το μαύρο περίγραμμα που τονίζει το μάτι ήταν κοινός τόπος για τον καλλωπισμό των γυναικών της χώρας, με τις συνταγές που χρονολογούνται από το 4000 π.Χ. και πολλές να είναι και να διαφέρουν καθοριστικά, εφαρμόζοντας πληθώρα συστατικών: από μαύρο οξείδιο του χαλκού μέχρι και καβουρδισμένα αμύγδαλα, το eyeliner της εποχής αποθηκευόταν κατόπιν σε γρανιτένια δοχεία (για πράσινο eyeliner, αναμείγνυαν μαλαχίτη και γαληνίτη).
Η περίφημη σήμερα μόδα γινόταν βέβαια τότε για να τιμήσουν τον θεό του ήλιου, τον Ρα, μιμούμενες την εικόνα του, την ίδια ώρα που είχε και χρηστική αξία, καθώς το eyeliner κρατούσε βακτήρια και βλαβερούς μικροοργανισμούς μακριά από τα μάτια και θεράπευε ακόμα και μολύνσεις των οφθαλμών.
Ταυτοχρόνως, βοηθούσε και στην καλύτερη όραση, περιορίζοντας το έντονο ηλιακό φως που τύφλωνε το βλέμμα…
ΓΡΑΠΤΗ ΓΛΩΣΣΑ
Η χρήση σχεδίων για τη διήγηση ιστοριών δεν ήταν φυσικά καινούρια ιστορία, καθώς αυτό έκανε και ο προϊστορικός άνθρωπος από το 30000 π.Χ. (όπως στα σπήλαια που βρέθηκαν στην ισπανική Αλταμίρα και στο γαλλικό Λασκό).
Οι πρωτόγονες αυτές παραστάσεις εξελίχθηκαν βέβαια με τον χρόνο και έδωσαν έτσι τη θέση τους στις πρώτες γραπτές γλώσσες του κόσμου, που αναπτύχθηκαν όπως ξέρουμε στην Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία.
Αυτό που έκαναν οι Αιγύπτιοι και το σύστημα γραφής τους θεωρήθηκε γλώσσα (ενώ οι προϊστορικές παραστάσεις όχι) ήταν η χρήση των εικονογραμμάτων για να αντιπροσωπεύουν λέξεις (ήδη από το 6000 π.Χ.)!
Αυτό οδήγησε στα γνωστά μας ιερογλυφικά, με την πληθώρα της χρήσης τους και τη διπλή άρθρωση που συναντάμε στις σύγχρονες γλώσσες να γεννά πράγματι τη γραφή: ένα σύμβολο μπορούσε να αντιπροσωπεύει αντικείμενο, ιδεόγραμμα, ήχο, ακόμα και φωνόγραμμα.
Αργότερα προστέθηκαν κι άλλα στοιχεία στη γραπτή γλώσσα, περιλαμβάνοντας αλφαβητικούς χαρακτήρες που αντιπροσώπευαν συγκεκριμένους ήχους, κάτι που επέτρεψε τη γραφή ονομάτων και αφηρημένων ιδεών.
Τα ιερογλυφικά, η μείξη δηλαδή αλφαβητικών χαρακτήρων, συλλαβικών συμβόλων και ιδεογραμμάτων, μπορούσαν πια να διηγούνται πολεμικές ιστορίες, πολιτικά κατορθώματα και πολιτισμικά ήθη και έθιμα.
Και βέβαια έχουμε τη Στήλη της Ροζέτας να ευχαριστούμε για την αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών, η ανακάλυψη της οποίας το 1799 έκανε δυνατή την ανάγνωση των περίεργων και ακατανόητων μέχρι τότε αιγυπτιακών γραπτών παραστάσεων…
ΤΣΙΧΛΑ
Τι θα κάναμε χωρίς τη βοήθεια της μέντας για να απαλλαγούμε από τα δύσοσμα πρωινά χνώτα; Και βέβαια είναι και πάλι οι Αιγύπτιοι που πρέπει να ευχαριστούμε για τη φρεσκάδα της αναπνοής!
Είπαμε, η στοματική υγιεινή ήταν μεγάλο πράγμα για την αιγυπτιακή κοινωνία, καθώς το ψωμί τους διέλυε κυριολεκτικά το σμάλτο των δοντιών και έφερνε τον όλεθρο στο στόμα (οι πέτρες που χρησιμοποιούσαν για το άλεσμα του αλευριού άφηναν μικρά χαλίκια και άμμο στο ψωμί). Κι έτσι πλάι στην οδοντόβουρτσα και την οδοντόκρεμα, οι Αιγύπτιοι πιπιλούσαν τσίχλες για καθαρή αναπνοή, καθώς τα δύσοσμα χνώτα ήταν δείκτης χαμηλού εισοδήματος (και κατώτερης κοινωνικής τάξης)!
Οι δικές τους τσίχλες βέβαια, σε σχήμα σφαιριδίου, περιείχαν μείγμα από λιβάνι, μύρο και κανέλα, το οποίο βραζόταν σε μέλι. Κι έτσι αντίο κακή αναπνοή…
ΚΛΕΙΔΑΡΙΑ
Η παλιότερη κλειδαριά που έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής ήταν ξύλινη, χρονολογείται τουλάχιστον από το 4000 π.Χ. και εντοπίστηκε σε αιγυπτιακό παλάτι.
Δούλευε μάλιστα όπως ακριβώς και οι σημερινές, με κλειδί που άνοιγε αυτή και μόνο αυτή και καμιά άλλη! Το μόνο τους μειονέκτημα; Το θεόρατο μέγεθός τους, καθώς οι μεγαλύτερες που έχουν βρεθεί έφταναν σε μήκος 0,6 μέτρων.
Οι Ρωμαίοι πάτησαν αργότερα πάνω στην αιγυπτιακή εφεύρεση ασφαλείας και έφτιαξαν τις πρώτες μεταλλικές κλειδαριές του κόσμου, αν και οι δικές τους δεν ήταν τόσο ασφαλείς όσο οι ξύλινες αιγυπτιακές, παρά το γεγονός ότι οι ρωμαϊκές ήταν θαμμένες μέσα στην πόρτα…
ΞΥΡΙΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ
ΑΡΧΑΙΟΙ ΠΕΡΣΕΣ
Οι αρχαίοι Πέρσες ήταν γνωστοί για τα επιστημονικά τους επιτεύγματα και την ανεπτυγμένη τεχνολογία τους .
Πολλές από τις μεγαλύτερες αρχαίες περσικές εφευρέσεις επηρέασαν βαθιά τον κόσμο τότε αλλά και συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται σήμερα.
Στην πραγματικότητα, εξελιγμένους απόγονους αυτών των πρώιμων εφευρέσεων τις βρίσκουμε δίπλα μας.
Ας γνωρίσουμε τις σημαντικότερες αρχαίες περσικές εφευρέσεις
ΑΛΓΕΒΡΑ
Ο Muhammad Ibn Musa al-Khwarizmi ήταν Πέρσης μαθηματικός γνωστός ως ένας από τους σημαντικότερους στοχαστές όλων των εποχών.
Εκτός από το έργο του στην αστρονομία και τη γεωγραφία, ο Al-Khwarizmi θεωρείται ο δημιουργός της άλγεβρας.
Γεννημένος κάποια στιγμή στα τέλη του 8ου αιώνα, πιθανότατα μεγάλωσε στην Κεντρική Ασία γύρω από το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν .
Οι λέξεις άλγεβρα και αλγόριθμος προέρχονται από τη λατινοποίηση του ονόματός του, Algoritmi. Ο Al-Khwarizmi δημοσίευσε το θεμελιώδες έργο του γύρω στο 820 μ.Χ. με τίτλο The Compendious Book on Calculation by Completing and Balancing.
Το βιβλίο καθιέρωσε την άλγεβρα ως τη δική του πειθαρχία, δείχνοντας στους αναγνώστες του πώς να λύνουν πολυωνυμικά μαθηματικά προβλήματα και ακόμη και καθιερώνοντας έναν τύπο για την επίλυση τετραγωνικών εξισώσεων.
ΤΑΒΛΙ
Το τάβλι θεωρείται ότι εφευρέθηκε περίπου το 3.000 π.Χ. στο σημερινό Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία , είναι γνωστό ως το αρχαιότερο γνωστό παιχνίδι στον κόσμο. Προηγείται ακόμη και του σκακιού. Το όνομα με το οποίο το γνωρίζουμε προέρχεται από την εισαγωγή του τάβλι στον αγγλόφωνο κόσμο κατά τη μεσαιωνική περίοδο ως «bac gamen».
Το τάβλι ήταν γνωστό ότι είναι γρήγορο και πολύ προκλητικό. Κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών , οι Χριστιανοί έπαιξαν το παιχνίδι τόσο πολύ που η Εκκλησία προσπάθησε να το βάλει εκτός νόμου.
Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες απέτυχαν, καθώς το παιχνίδι μπορούσε να γίνει ακόμη και στην άμμο.
ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΔΡΟΔΟΤΗΣΗΣ-ΚΑΝΑΤ-QANAT
Εφευρέθηκε περίπου πριν από 3.000 χρόνια από τους αρχαίους Πέρσες, τα Qanat ήταν λαμπρές εφευρέσεις που επέτρεψαν την άρδευση των καλλιεργειών και τη διανομή νερού σε μεγάλη κλίμακα.
Ονομάζεται kariz στα Φαρσί, το qanat χρησιμοποιεί μια σειρά από φρεάτια και τούνελ χτισμένα κάτω από έναν λόφο, εκτρέποντας τον υδροφόρο ορίζοντα μέσω της βαρύτητας προς ανοιχτά κανάλια για κάθε είδους χρήσεις.
Οι σήραγγες έχουν όλες μια μικρή κλίση, μεταφέροντας το νερό στον προορισμό του. Το κόλπο ήταν να πάρεις την κλίση στη σωστή γωνία.
Το πολύ θα ήταν σπατάλη, ενώ το πολύ λίγο θα ήταν ανεπαρκές. Συγκριτικά, τα ρωμαϊκά υδραγωγεία πιστεύεται ότι κατασκευάστηκαν γύρω στο 300 π.Χ.
Αναγνωρισμένα από την UNESCO ως αξιόλογο παράδειγμα τεχνολογίας, τα συστήματα qanat αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα της ευρηματικότητας της αρχαίας Περσίας.
ΚΙΘΑΡΑ
Οι θαυμαστές του Rock and Roll μπορεί να εκπλαγούν όταν ακούν ότι η αγαπημένη κιθάρα μπορεί να ανιχνεύσει την προέλευσή της πριν από περίπου 3.500 χρόνια στην αρχαία Περσία. Δύο αιώνες αργότερα, οι Χετταίοι χάραξαν από πέτρα ένα άγαλμα ενός άνδρα που έπαιζε κιθάρα.
Αυτό αποτελεί την παλαιότερη απόδειξη της προέλευσης της κιθάρας. Το όργανο θα αυξηθεί σε δημοτικότητα και θα εξαπλωθεί σε όλη τη Μέση Ανατολή, προς την Αίγυπτο , την Αρχαία Ελλάδα , ακόμη και την Κίνα .
Αυτή η πρωτο-κιθάρα θα εξελισσόταν συνεχώς, με κάθε αλληλεπίδραση να αλλάζει τα συστατικά της, τα δομικά υλικά και τα σχέδιά της. Απόγονοι της πρωτο-κιθάρας υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα, γνωστοί ως Chitara και Tanbur.
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
Ο Ibn Sina ή Avicenna ήταν Ιρανός φιλόσοφος και γιατρός που έζησε τον 10ο και τον 11ο αιώνα.
Ήταν ένας λαμπρός επιστήμονας και λόγιος του οποίου το έργο ήταν γνωστό σε όλο τον ισλαμικό κόσμο. Τ
ο έργο του πιστώνεται με την οικοδόμηση της υποδομής πάνω στην οποία δημιουργήθηκε η σύγχρονη ιατρική.
Αντλώντας από το έργο του Ιπποκράτη και του Γαληνού, οι σύγχρονοι ερευνητές πιστεύουν ότι το έργο του Αβικέννα θα μπορούσε να υπερισχύσει επαρκώς των προκατόχων του και ίσως ακόμη και όλων των προηγούμενων γνωστών επιστημονικών εργασιών.
Το δημοσιευμένο έργο του, γνωστό ως The Canon of Medicine, συγκέντρωσε ιατρικές τεχνικές, ιατρικές ουσίες, διαγνώσεις ασθενειών για συγκεκριμένες περιοχές και πολλά άλλα. Ο Κανόνας παρέμεινε η ιατρική αρχή για αιώνες και χρησιμοποιήθηκε ακόμη και στη μεσαιωνική Ευρώπη.
ΨΥΓΕΙΟ
το πρώτο ψυγείο εφευρέθηκε από τους αρχαίους Πέρσες; Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, η ιδέα να διατηρούνται τα ευπαθή τρόφιμα κρύα φαίνεται συγκλονιστική, αλλά οι Πέρσες ήταν απίστευτα ευρηματικοί όταν επρόκειτο να αρκεστούν στην τεχνολογία που υπήρχε.
Το Yakhchal ήταν μια πυραμιδοειδής δομή που έμοιαζε με τις πυραμίδες που κατασκευάστηκαν στη Μεσοαμερική. Ωστόσο, αυτοί δεν ήταν θρησκευτικοί ή ταφικοί σκοποί.
Το Yakhchal, μια λέξη που σημαίνει «λάκκος πάγου», κρατούσε τα πράγματα κρύα χρησιμοποιώντας ένα σύστημα ψύξης με εξάτμιση. Θα μπορούσε ακόμη και να παγώσει ορισμένα αντικείμενα!
Οι ανεμοσυλλέκτες και το νερό που έρεε από τα qanat επέτρεψαν στους αρχαίους Πέρσες να συντηρούν τα τρόφιμα καθ 'όλη τη διάρκεια των βάναυσων καλοκαιριών της Κεντρικής Ασίας
ΑΛΚΟΟΛ
Ένας Ιρανός λόγιος ονόματι Abu Musa Jabir ibn Hayyanzi, γεννημένος το 721 μ.Χ., ήταν ένας λαμπρός εφευρέτης και επιστήμονας.
Ως γιος ενός φαρμακευτικού χημικού, ο Hayyanzi πιστώνεται επίσης ως ο πρώτος που έκανε απόσταξη αλκοόλ.
Παρόλο που το αλκοόλ υπήρχε στο παρελθόν, αφού ανακαλύφθηκε ήδη από το 4.000 π.Χ., αυτά τα ποτά ήταν αρκετά χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλ και δεν μοιάζουν σχεδόν με τίποτα που διατίθεται σε ένα ποτοπωλείο σήμερα.
Ο Hayyanzi είναι επίσης γνωστός ως ο πατέρας της χημείας, χάρη στην έρευνά του για τα οξέα και τα αλκάλια.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Περίπου μεταξύ 550 και 330 π.Χ., οι Αχαιμενίδες Πέρσες ανέπτυξαν ένα μαζικό ταχυδρομικό σύστημα που επισκίασε πλήρως τις μορφές παράδοσης αλληλογραφίας που χρησιμοποιούνται στη Βαβυλωνία.
Αυτό το σύστημα, που ονομάζεται Piradazis, βασισμένο σε ιππείς που λειτουργούσαν σε ένα σύστημα αναμετάδοσης, μπορούσε να λαμβάνει αλληλογραφία από τη μια άκρη της αυτοκρατορίας στην άλλη μέσα σε λίγες μέρες.
Αυτό ήταν κάτι πρωτόγνωρο! Οι μελετητές λένε ότι η αλληλογραφία θα μπορούσε να σταλεί από το Δυτικό Ιράν στη Δυτική Τουρκία σε μόλις μια εβδομάδα.
Αυτό το σύστημα ήταν κρίσιμο καθώς η αυτοκρατορική επικράτεια εκτεινόταν από την Ελλάδα μέχρι την Ινδία στο απόγειό της.
Συχνά εστάλησαν μηνύματα από τη Νότια Ασία στην Αίγυπτο, κάτι που δεν θα ήταν δυνατό αν δεν ήταν τόσο εξαιρετικοί ιππείς.
ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ
Η αρχαία Κίνα κατείχε ηγετικές θέσεις σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας και φυσικά στον τομέα της τεχνολογίας Η Αρχαία Κινεζική τεχνολογία
 |
| ΑΡΧΑΙΑ ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ |
Ας δούμε τι πρόσφερε στον υπόλοιπο κόσμο η αρχαία Κινεζική τεχνολογία
1.ΧΑΡΤΙ
2.ΚΙΝΗΤΑ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
3.ΠΥΡΙΤΙΔΑ
4.ΠΥΞΙΔΑ (罗盘)
5. ΑΛΚΟΟΛ (酒精)
6.ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΡΟΛΟΪ (机械表-Jīxiè biǎo)
7.ΤΣΑΪ (茶-cha)
8.ΜΕΤΑΞΙ (丝绸- Sīchóu)
9.ΟΜΠΡΕΛΑ (伞)
10 ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ (针刺 )
11.ΧΥΤΕΥΣΗ ΣΙΔΗΡΟΥ (铸铁件 )
12.ΠΟΡΣΕΛΑΝΗ (瓷 )
13.ΣΕΙΣΜΟΓΡΑΦΟΣ (地震仪)
14.ΠΥΡΑΥΛΟΣ (导弹)
15.ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΧΑΛΚΟΥ (铜 )
16.ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ (风筝)
17.ΣΠΑΡΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ (播种机)
18.ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΣΠΟΡΑ ΣΕ ΣΕΙΡΕΣ
19.ΟΔΟΝΤΟΒΟΥΡΤΣΑ (牙刷)
20.ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ (钞票)
ΑΡΧΑΙΟΙ ΙΝΔΟΙ
Η Αρχαία Ινδία γνωστή για τον πλούσιο πολιτισμό, τις αρχαίες επιστημονικές εφευρέσεις και τους σεβαστούς μαθηματικούς και χειρουργούς άφησε μια πλούσια κληρονομιά που συνεχίζει να επηρεάζει τις σύγχρονες ανθρώπινες ζωές στον 21ο αιώνα. Είτε αυτό συνέβαινε μέσω των καινοτόμων ιδεών τους είτε μέσω της τεράστιας υπολογιστικής τους ικανότητας, οι Αρχαίοι Ινδοί ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους.
Για το σκοπό αυτό, τους πιστώνονται πολλές απίστευτες εφευρέσεις και ιδεολογίες που έχουν διαμορφώσει τον κόσμο όπως τον ξέρουμε. Αυτές οι ιδέες, ακόμα κι αν είναι χιλιάδων ετών, έχουν ανοίξει το δρόμο για την ανάπτυξη του σύγχρονου ανθρώπινου πολιτισμού. Λοιπόν, ας δούμε μερικές από τις πιο σημαντικές αρχαίες Ινδικές εφευρέσεις που συνεχίζουν να μας ωφελούν.
ΣΚΑΚΙ
Ένα παιχνίδι που παίζεται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, το σκάκι είναι ένα από τα πιο κοινά και βασισμένα στη γνώση παιχνίδια στον κόσμο. Τώρα διαθέσιμο σε μια σειρά από online και offline μορφές, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αυτό το περίπλοκο παιχνίδι στρατηγικής είναι σχεδόν 1.500 ετών. Αρχικά γνωστό ως "chaturanga", που σημαίνει "τέσσερις μεραρχίες" στα αγγλικά, το παιχνίδι προοριζόταν να υποδηλώσει στρατιωτική στρατηγική με τέσσερις τύπους κομματιών: πεζικό, ιππικό, ελέφαντα και άρμα. Ενώ οι ιστορικοί εξακολουθούν να συζητούν τους ακριβείς κανόνες και την προέλευση του chaturanga, πιστεύεται ότι προέκυψε κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας Gupta τον 16ο αιώνα.
Καθώς το chaturanga κέρδισε δημοτικότητα στην Ινδία, σύντομα υιοθετήθηκε από τους Πέρσες, στους οποίους πιστώνεται ότι εξέλιξαν το παιχνίδι σε αυτό που είναι σήμερα. Προσθέτοντας νέα κομμάτια όπως το σύγχρονο πιόνι, ιππότης, πύργος και επίσκοπος, το παιχνίδι πήρε νέο όνομα, Shatranj, και εξαπλώθηκε παγκοσμίως. Μέχρι το 1.500 μ.Χ., το σκάκι ολοκληρώθηκε στην Ευρώπη για να γίνει το ανταγωνιστικό παιχνίδι που όλοι αγαπάμε σήμερα. Έτσι, την επόμενη φορά που θα κάνετε ματ σε έναν αντίπαλο, μην ξεχνάτε πόση ιστορία έγινε!
ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
Έχετε ένα σπυράκι που δεν σας αρέσει ή ρυτίδες που θέλετε να απαλλαγείτε γρήγορα; Λοιπόν, η πλαστική χειρουργική είναι η απάντηση στο πρόβλημά σας.
Συχνά θεωρείται πρόσφατη επιστήμη για την προώθηση της ομορφιάς του προσώπου, αυτή η μορφή ιατρικής είναι στην πραγματικότητα μέρος της λίστας εφευρέσεων της Αρχαίας Ινδίας. Χρονολογείται από το 1000 π.Χ., ο πρώτος τύπος αναδόμησης προσώπου δημιουργήθηκε από τον Ινδουιστή συγγραφέα Sushruta.
Σύμφωνα με πηγές, ο Sushrata ήταν ένας πολύ εξειδικευμένος άνθρωπος που έμαθε ιατρικές τεχνικές μελετώντας την Αγιουρβέδα (την επιστήμη της ζωής). Με αυτή τη γνώση, κατασκεύασε διδασκαλίες ανατομίας, υγειονομικής περίθαλψης και θεραπείας σε ένα θρησκευτικό κείμενο, το Sushruta Samhita.
Το κείμενο εξηγούσε διαδικασίες όπως η ρινική αναδόμηση και το μόσχευμα δέρματος με περίπλοκες λεπτομέρειες. Αν και αυτές οι μέθοδοι δεν κέρδισαν παγκόσμια έλξη τότε, αλλά οι πλαστικοί χειρουργοί τον 18ο αιώνα ανακάλυψαν ξανά το Sushruta Samhita, το οποίο παρείχε μεγάλη εικόνα για τα μοσχεύματα δέρματος.
Ενισχύοντας την επιστήμη για άλλη μια φορά, η αναδόμηση προσώπου της Αρχαίας Ινδίας άνοιξε το δρόμο για τη σύγχρονη πλαστική χειρουργική.
ΒΑΜΒΑΚΙ
Χρησιμοποιείται σε οτιδήποτε, από χαλιά μέχρι ρούχα αστροναυτών, η εφεύρεση του βαμβακιού ήταν βασικός πυλώνας στην ανάπτυξη υφασμάτων.
Εξάγεται από ίνες φυτών βαμβακιού, η καλλιέργεια βαμβακιού συνέβη πριν από περισσότερα από 7.000 χρόνια στην Αρχαία Ινδία.
Τα πρώτα ίχνη αυτής της ίνας χρονολογούνται από το 5.000 π.Χ., όταν ο πολιτισμός της κοιλάδας του Ινδού άρχισε να καλλιεργεί το φυτό. Εκείνη την εποχή, ο υπόλοιπος κόσμος εξακολουθούσε να χρησιμοποιεί δέρμα και δέρματα ζώων για τα ρούχα και τα υφάσματά του.
Για παράδειγμα, ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρει το ινδικό βαμβάκι το 500 π.Χ. ως «ένα μαλλί που ξεπερνά σε ομορφιά και καλοσύνη αυτό του προβάτου».
Απόδειξη της ομορφιάς και των πλεονεκτημάτων του, το βαμβάκι έγινε ευρέως διαδεδομένο τα επόμενα χρόνια και σύντομα εμφανίστηκε σε περιοχές όπως το Σουδάν, το Περού και η Αίγυπτος.
Από σήμερα, είναι το πιο δημοφιλές ύφασμα στον κόσμο και χρησιμοποιείται σε κάθε είδους βιομηχανίες. Τούτου λεχθέντος, ενώ η καλλιέργεια βαμβακιού μπορεί να έχει γίνει παγκόσμια, η Ινδία εξακολουθεί να είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός, με περισσότερους από 5.000 μετρικούς τόνους που παράγονται κάθε χρόνο.
Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΗΔΕΝ
Ενώ η τιμή του μπορεί να είναι "τίποτα", το μηδέν είναι το πιο σημαντικό στοιχείο σε όλους τους μαθηματικούς υπολογισμούς.
Είτε σπουδάζετε στο σχολείο είτε υπολογίζετε την τροχιά ενός πυραύλου, η μαγική τιμή του μηδέν είναι πρωταρχικής σημασίας για κάθε υπολογισμό. Έτσι, μπορεί να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτό το θεμελιώδες μέρος των μαθηματικών ήταν το πνευματικό τέκνο ενός Ινδού μαθηματικού πριν από περισσότερα από 2.000 χρόνια.
Γνωστός ως Aryabhata, ο αρχαίος Ινδός μαθηματικός και αστρονόμος χρησιμοποίησε για πρώτη φορά την έκφραση «Kha» για την τιμή μηδέν.
Απόδειξη αυτού, η ιδέα, που ήταν απλώς μια ιδέα, έγινε ένας χειροπιαστός αριθμός που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μαθηματικές πράξεις.
Περίπου 150 χρόνια αργότερα, ο μαθηματικός Brahmagupta εισήγαγε το μηδέν σε πολύπλοκους υπολογισμούς, διαμορφώνοντας στη συνέχεια την πορεία της ανθρώπινης ανάπτυξης. Έτσι, ακόμα κι αν το μηδέν δεν έχει αριθμητική αξία, είναι γεμάτο ιστορία και εξέχουσα θέση σε όλο τον ανθρώπινο πολιτισμό.
ΤΑ ΒΑΡΗ -ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ
Περισσότερο έννοια παρά είδος, η τυποποίηση είναι η διαδικασία εφαρμογής προτύπων που βασίζονται σε μια ομάδα ανθρώπων, αντικειμένων, ενδιαφερόντων κ.λπ.
Μεταξύ των πολλών εφαρμογών της, τα τυπικά βάρη είναι μια κοινή πρακτική που έχει εδραιωθεί στη ζωή μας. Είτε είναι λίβρες (λίβρες) είτε κιλά (κιλά), οι άνθρωποι έχουν αναπτύξει διάφορες τυπικές μετρήσεις για το βάρος.
Φανταστείτε πώς θα ήταν χωρίς αυτούς. Δεν θα μπορούσες ποτέ να συγκρίνεις το βάρος σου με κανέναν άλλο. Λοιπόν, για αυτήν την ιδέα, μπορείτε να ευχαριστήσετε τα μεγάλα μυαλά της Αρχαίας Ινδίας.
Εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στον πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού, οι έμποροι άρχισαν να χρησιμοποιούν τυπικά βάρη για να μετρούν είδη όπως σιτηρά τροφίμων και είδη πολυτελείας.
Χρονολογούνται από το 2000 π.Χ., αυτά τα βάρη δημιουργήθηκαν με ένα δεκαδικό και δυαδικό μαθηματικό σύστημα μέτρησης.
Χρησιμοποιώντας σύνθετους υπολογισμούς και άμμο για την κατασκευή, κατασκευάστηκε μια λεία πέτρα από την απαιτούμενη μάζα. Παρά την περιορισμένη τεχνολογία, οι άνθρωποι της κοιλάδας του Ινδού πέτυχαν ένα εντυπωσιακό ποσοστό ακρίβειας.
Αυτό επέτρεψε την ιδανική τυποποίηση και προώθησε το εμπόριο σε ολόκληρη την Ινδία. Μετά τη δημιουργία του, βάρη από τον πολιτισμό του Ινδού έφτασαν στην Περσία και την Κεντρική Ασία, και στη συνέχεια έγιναν ο παγκόσμιος κανόνας.
Αυτές ήταν μερικές από τις σημαντικότερες αρχαίες ινδικές εφευρέσεις που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της τεχνολογίας
.webp)
.webp&description=Αρχαίοι λαοί που ανέπτυξαν τεχνολογία){kind=link}